Η αμνιοκέντηση ή αμνιοπαρακέντηση είναι μια επεμβατική εξέταση προγεννητικού ελέγχου κατά την οποία λαμβάνουμε μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού από τη μήτρα της εγκύου διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος με τη βοήθεια μιας λεπτής βελόνας. Το αμνιακό υγρό, είναι η ουσία που περιβάλει το έμβρυο μέσα στη μήτρα. Είναι πλούσιο σε ζωντανά εμβρυικά κύτταρα και άλλες πρωτεΐνες. Έτσι μας παρέχει πολλές πληροφορίες για την υγειά του μωρού πριν καν γεννηθεί. Η αμνιοκέντηση μπορεί να είναι διαγνωστική αλλά και θεραπευτική.
H αμνιοκέντηση δεν πραγματοποιείται σε κάθε έγκυο ανεξαιρέτως. Θα σας συστήσει να την κάνετε μόνο όταν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι ώστε το όφελος που θα αποκομίσουμε από αυτήν να είναι επαρκώς μεγαλύτερο από τις πιθανές επιπλοκές που την συνοδεύουν. Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι εξής:
Η αμνιοκέντηση κατέχει σημαντικό ρόλο στη διερεύνηση χρωμοσωμικών ανωμαλιών του εμβρύου που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάποια γενετική πάθηση όπως το σύνδρομο Down. Ανάγκη γονιδιακού ελέγχου έχουν οι γυναίκες που:
Πρόκειται για μια σπάνια επιπλοκή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας παράγει αντισώματα ενάντια στις πρωτεΐνες που βρίσκονται στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων του εμβρύου. Αφορά μητέρες με rhesus αρνητικό που κυοφορούν έμβρυα με rhesus θετικό. Η πρώτη εγκυμοσύνη συνήθως κυλάει ομαλά. Η δεύτερη εγκυμοσύνη απαιτεί στενή παρακολούθηση ώστε να μην εκδηλώσει σοβαρή αναιμία το έμβρυο.
Η χοριοαμνιονίτιδα είναι η φλεγμονή των εμβρυικών υμένων. Πρόκειται για μια σοβαρή μαιευτική επιπλοκή που αυξάνει κατά πολύ την πιθανότητα προώρου τοκετού. Όταν η κλινική εικόνα δεν αρκεί για να θέσουμε με βεβαιότητα τη διάγνωση (πυρετός, ταχυσφυγμία της εγκύου και του εμβρύου), προχωρούμε σε αμνιοκέντηση. Το αμνιακό υγρό καλλιεργείται προς αναζήτηση του υπευθύνου μικροβίου.
Σε περιπτώσεις που το αμνιακό υγρό βρίσκεται σε μεγαλύτερη ποσότητα από την φυσιολογική (πολυυδράμνιο), η αμνιοκέντηση μπορεί να επιδιορθώσει το πρόβλημα.
Η αμνιοκέντηση που αποσκοπεί στο γονιδιακό έλεγχο του εμβρύου πραγματοποιείται μεταξύ 15ης και 20ης εβδομάδας κύησης. Αμνιοκέντηση που πραγματοποιείται πριν την 15η εβδομάδα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών.
Αντίθετα, όταν θέλουμε να διερευνήσουμε την ωρίμανση των πνευμόνων του εμβρύου, η αμνιοκέντηση γίνεται μεταξύ 32ης και 39ης εβδομάδας κύησης. Πριν τις 32 εβδομάδες, οι πνεύμονες του εμβρύου δεν είναι ούτως ή άλλως ώριμοι.
Κατά την εξέταση, η έγκυος είναι ξαπλωμένη σε ύπτια θέση. Όταν η αμνιοκέντηση γίνεται πριν την 20 εβδομάδα κύησης, η ουροδόχος κύστη είναι γεμάτη. Αντίθετα, όταν πραγματοποιείται μετά την 20 εβδομάδα, η κύστη πρέπει να είναι άδεια για να αποφύγουμε τον τραυματισμό της. Όπως αναφέραμε, η λήψη του αμνιακού υγρού γίνεται με μια λεπτή βελόνη, η οποία διαπερνά τη μήτρα δια μέσου της κοιλιάς. Η διαδικασία πραγματοποιείται πάντα υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση. Με αυτόν τον τρόπο εντοπίζουμε την ακριβή θέση του εμβρύου στη μήτρα, ώστε να αποφύγουμε τον τραυματισμό του κατά την εισαγωγή της βελόνας. Η ποσότητα του υγρού που αναρροφούμε εξαρτάται από την εβδομάδα κύησης και το λόγο που πραγματοποιείται η εξέταση. Συνήθως δεν ξεπερνά τα 20 ml. Στη συνέχεια, το υγρό μεταφέρεται στο εργαστήριο για ανάλυση.
Γενικά, η αμνιοκέντηση δεν είναι επίπονη διαδικασία. Η βελόνα εισάγεται σε ένα σημείο με μικρή νεύρωση. Επομένως, η γυναίκα μπορεί να αισθανθεί μια ήπια ενόχληση ή κράμπες όπως εκείνες της περιόδου, οι οποίες φυσιολογικά συνεχίζονται και για λίγες ώρες μετά την εξέταση. Ωστόσο, η ψυχολογική φόρτιση και το άγχος που βιώνει η έγκυος είναι έντονα. Έτσι, κάθε γυναίκα να αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο την εξέταση και τον πόνο που αυτή προκαλεί.
Μετά την εξέταση, είναι σημαντικό να ξεκουραστείτε και να απέχετε από οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα την έντονη, για τουλάχιστον 3 μέρες. Η σεξουαλική επαφή, εφόσον δεν περιορίζεται λόγω κάποιας επιπλοκής στην εγκυμοσύνη, μπορεί να ξεκινήσει μετά την 10 ημέρα, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε ήπια ενόχληση και κράμπες για λίγες ώρες μετά την εξέταση, για τα οποία ο γιατρός θα σας συστήσει κάποιο παυσίπονο. Είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας σε περίπτωση που εμφανίσετε:
Όπως κάθε άλλη επεμβατική διαδικασία, η αμνιοκέντηση συνοδεύεται από κάποιους πιθανούς κίνδυνους. Παρόλα αυτά, η πιθανότητα εμφάνισης κάποια επιπλοκής είναι μικρότερη από 1%. Στις επιπλοκές αυτές ανήκουν, η αποβολή, ο πρόωρος τοκετός, ο τραυματισμός της μητέρας ή του εμβρύου, η μόλυνση της μήτρας, η μετάδοση κάποιου λοιμώδους νοσήματος της μητέρας στο έμβρυο π.χ HIV εφόσον η μητέρα είναι ήδη φορέας. Για αυτό το λόγο, η αμνιοκέντηση πρέπει να πραγματοποιείται μόνο όταν τα ευρήματα που προκύπτουν είναι καθοριστικά για την μετέπειτα διαχείριση της εγκυμοσύνης.
Πλέον η αμνιοκέντηση που γίνεται για γονιδιακό έλεγχο μπορεί να αντικατασταθεί σε μερικές μόνο περιπτώσεις από το γονιδιακό έλεγχο του εμβρύου με μητρικό αίμα. Πρόκειται για μια μη επεμβατική εξέταση, κατά την οποία λαμβάνουμε κύτταρα του εμβρύου από την κυκλοφορία της μητέρας, μέσω μιας απλής αιμοληψίας.