Ενώ δημιουργούνται από την ίδια οικογένεια ιών υπάρχουν διαφορές στον εντοπισμό των κονδυλωμάτων και των θηλωμάτων. Τα κονδυλώματα είναι βλάβες στην επιδερμίδα και τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων. Δημιουργούνται από μια οικογένεια ιών, τους ιούς των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV. Ο ιός HPV μολύνει τα κύτταρα του επιθηλίου δημιουργώντας χαρακτηριστικές εκβλαστήσεις. Οι αλλοιώσεις αυτές φέρουν στην επιφάνεια θηλές, για αυτό το λόγο έχουν ονομαστεί και θηλώματα. Τα θηλώματα αντίθετα μπορεί να εντοπίζονται σε όλο το σώμα. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων προκαλούνται από συγκεκριμένα στελέχη του ιού HPV. Θηλώματα που εμφανίζονται σε περιοχές όπως τα χέρια και τα πόδια δημιουργούνται από διαφορετικά στελέχη της ίδια όμως οικογένειας ιών. Διαφορές κονδυλωμάτων και θηλωμάτων
Όπως είπαμε, κονδυλώματα μπορεί να εντοπίζονται στην επιδερμίδα ή σε βλεννογόνους. Όσο αφορά το σχήμα τους, είναι επίπεδα ή μισχωτά. Τα επίπεδα προεξέχουν από το δέρμα και είναι ψηλαφητά, ενώ τα μισχωτά μοιάζουν με μικρά κουνουπίδια. Τα εξωτερικά κονδυλώματα του δέρματος είναι συνήθως ορατά με γυμνό μάτι. Τα περισσότερο έχουν μικρό μέγεθος και σπάνια μεγαλώνουν. Το χρώμα τους ποικίλει ανάλογα με την περιοχή που εντοπίζεται η βλάβη. Τα κονδυλώματα των βλεννογόνων όπως ο κόλπος ή ο τράχηλος είναι ροζ ή λευκωπά και πιο σπάνια. Οι βλάβες που εντοπίζονται στο δέρμα μπορεί να είναι σκουρόχρωμες δηλαδή καφέ η γκρι, ίδιες με το χρώμα του δέρματος ή και ανοιχτές προς το λευκό.
Οι βλάβες από τον HPV στον τράχηλο δεν δημιουργούν συμπτώματα, πάρα μόνο κνησμό σε σπάνιες περιπτώσεις. Έτσι η διάγνωση τους γίνεται τυχαία στον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο.
Τα οξυτενή κονδυλώματα και τα θηλώματα είναι ορατά και προκαλούν κνησμό (φαγούρα).
Στις γυναίκες τα κονδυλώματα εμφανίζονται στο αιδοίο, στον κόλπο, σπάνια στον τράχηλο της μήτρας, στο περίνεο, στο εφήβαιο, στην ουρήθρα και στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό. Αντίθετα στους άνδρες εντοπίζονται στο πέος, στους όρχεις, στο εφήβαιο και γύρω από τον πρωκτό.
Δεν είναι ιδιαίτερα συχνή η εμφάνιση βλαβών στο στόμα. Αυτό συμβαίνει διότι ο ιός μεταδίδεται από κύτταρο σε κύτταρο μέσω της τριβής. Η τριβή είναι έντονη κατά την κολπική και πρωκτική επαφή, όχι όμως κατά την στοματική.
Ο χρόνος επώασης του ιού είναι 2 με 9 μήνες από την έκθεσή σε αυτόν. Στο διάστημα αυτό μπορεί να εμφανίζονται συνεχώς νέες βλάβες. Αν το ιικό φορτίο είναι μικρό και το ανοσοποιητικό σύστημα της γυναίκας είναι αρκετά ισχυρό, οι αλλοιώσεις από τον HPV μπορεί να υποχωρήσουν μόνες τους ή να μην εμφανιστούν καθόλου εξ΄αρχής. Αν ένα χρόνο μετά την εμφάνιση μιας βλάβης, αυτή παραμένει, το ανοσοποιητικό δεν μπορεί να την καταπολεμήσει και χρειάζεται θεραπεία.
H θεραπεία του HPV δεν είναι αιτιολογική. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο που να απομακρύνει τον ιό από τον οργανισμό. Αντίθετα, υπάρχουν μέθοδοί, φαρμακευτικές και μηχανικές, προκειμένου να απομακρυνθούν οι αλλοιώσεις και οι προκαρκινικές βλάβες. Μαζί με αυτές απομακρύνεται και ο ιός. Αυτές περιλαμβάνουν:
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα κονδυλώματα προκαλούνται από στελέχη του HPV τα οποία θεωρούνται <χαμηλού κινδύνου> . Η πιθανότητα δηλαδή να οδηγήσουν σε κακοήθεια είναι μικρή. Ωστόσο στην περιοχή της αλλοίωση μπορεί να συνυπάρχει και στέλεχος <υψηλού κίνδυνου>. Έτσι τα κονδυλώματα μπορεί να αποτελέσουν μελλοντικά, θέση προκαρκινικών αλλοιώσεων. Η γυναίκα δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσο και ποια στελέχη την έχουν προσβάλει. Είναι σημαντικό λοιπόν να ελέγχεται ετησίως όχι μόνο με test Παπ αλλά και με κολποσκόπηση. Έτσι, η ευαισθησία της γυναικολογική εξέτασης αγγίζει το 97% και οι βλάβες από HPV αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Διαφορές κονδυλωμάτων και θηλωμάτων. Διαφορές κονδυλωμάτων και θηλωμάτων
Δείτε σχετικά άρθρα