Ινομυώματα της μήτρας

Τα ινομυώματα της μήτρας είναι καλοήθης όγκοι της μήτρας που προέρχονται από το μυϊκό ιστό. Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται είναι λειομυώματα, αδενομυώματα. Τα ινομυώματα μπορούν να μεγαλώσουν μόνα τους ή σε ομάδες. Το μέγεθός τους διαφέρει από πολύ μικρά 1 εκ., έως πολύ μεγάλα 10-15 εκ. ή και μεγαλύτερα ινομυώματα.

Παρουσιάζονται σε γυναίκες γόνιμης ηλικίας,ενώ υποστρέφουν και εξαφανίζονται στην εμμηνόπαυση. Κάποιες φορές δημιουργούν βαριά συμπτώματα, έτσι ώστε να εμποδίζουν τη φυσιολογική διαβίωση της γυναίκας. Άλλες φορές περνούν απαρατήρητα χωρίς να δημιουργούν συμπτώματα και βρίσκονται τυχαία σε γυναικολογική ή υπερηχογραφική εξέταση. Μερικές φορές δημιουργούν πόνο και αιμορραγίες στην περίοδο. Τα ινομυώματα μπορεί να πιέζουν την κύστη ή το έντερο και να δημιουργούν συχνοουρία ή δυσκοιλιότητα.

Ποιές γυναίκες έχουν Ινομυώματα της μήτρας;

Πολλές έρευνες έχουν γίνει για να διαπιστωθεί σε ποιές γυναίκες παρουσιάζονται πιο συχνά. Έχει βρεθεί ότι:

• Τα ινομυώματα υπάρχουν σε γυναίκες γόνιμης ηλικίας.

• Είναι πιο συχνά σε υπέρβαρες γυναίκες

• Παρουσιάζονται σε πολλά μέλη στην ίδια οικογένεια

• Γυναίκες που αποκτούν παιδιά σε μικρή ηλικία, παρουσιάζουν λιγότερα και μικρότερα ινομύωμα.

Που αναπτύσσονται τα ινομυώματα.

 Τα ινομυώματα αναπτύσσονται στο μυικό τοίχωμα της μήτρας. Ανάλογα με την τοποθεσία της μήτρας που αναπτύσσονται χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες και δίνουν διαφορετικά συμπτώματα :

• Υποβλεννογόνια. Αναπτύσσονται κάτω από την εσωτερική επένδυση της μήτρας

( ενδομήτριο). Συνήθως δημιουργούν αιμορραγίες και υπογονιμότητα.

• Ενδοτειχωματικά. Αναπτύσσονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας.Συνήθως δεν δίνουν συμπτώματα όταν είναι μικρά.

• Υποορρογόνια. Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας.Όταν μεγαλώσουν, πιέζουν ουροδόχο κύστη ή έντερο.

Ποιά συμπτώματα δημιουργούν τα ινομυώματα της μήτρας.

Τα ινομυώματα μπορεί να είναι ασυμπτωματικά. Άλλες φορές μπορούν να δημιουργήσουν:

• Αιμορραγίες στην περίοδο, και πόνο(δυσμηνόρροια).

• Αιμορραγίες ανάμεσα στις περιόδους.

• Αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά.

• Συχνοουρία, δυσκοιλιότητα.

• Πόνος κατά την επαφή.

• Προβλήματα γονιμότητας, όπως, αδυναμία σύλληψης, αποβολές, πρόωροι τοκετοί.

Πως δημιουργούνται τα ινομυώματα της μήτρας

Διάφορες θεωρίες υπάρχουν για τη δημιουργία των ινομυωμάτων.
Η αιτία θα μπορούσε να είναι
-ορμονική (επίπεδα οιστρογόνων),
-γενετική (συχνά στην ίδια οικογένεια),
-περιβαλλοντική ή ο συνδυασμός και των τριών.
Πιθανόν η ύπαρξή τους είναι γενετική, αλλά η αύξηση τους (μέγεθος), θα πρέπει να εξαρτάται από το επίπεδο των ορμονών και διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Μπορούν τα ινομυώματα της μήτραςνα μεταλλαχθούν σε καρκίνο.

Τα ινομυώματα συνήθως είναι καλοήθη. Έχουν ένα πολύ μικρό ποσοστό (0,1% έως 0,5%) να μεταλλαχθούν σε καρκίνο.Πρέπει να βρίσκονται υπό παρακολούθηση και να ελέγχονται σε κάθε επίσκεψη.Ξαφνική αύξηση του μεγέθους ενός ινομυώματος, θα πρέπει να μας βάλει σε υποψία.

Η διάγνωση των ινομυωμάτων

Κατά τη γυναικολογική εξέταση ο γιατρός μπορεί να βρει το μέγεθος της μήτρας αυξημένο ή να ψηλαφήσει τα ινομύωματα. Το υπερηχογράφημα θα αναδείξει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθός, και τη θέση τους στη μήτρα. Συνήθως το υπερηχογράφημα είναι  διαγνωστικό. Σε περίπτωση αμφιβολίας μπορεί να συστηθεί μαγνητική ή αξονική τομογραφία.

 Θεραπεία των ινομύωματων

Πριν δοθεί η θεραπεία ο γιατρός θα λάβει υπόψη του:

• Τη βαρύτητα των συμπτωμάτων

• Την επιθυμία της γυναίκας να τεκνοποιήσει.

• Το μέγεθος του ή των ινομυωμάτων.

• Την τοποθεσία που βρίσκονται.

• Την ηλικία της γυναίκας.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν συμπτώματα και τα ινομυώματα είναι μικρού μεγέθους, συνήθως δεν χρειάζεται θεραπεία. Ελέγχονται περιοδικά, ώστε να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους.Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική, ή χειρουργική.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

• Ελαφρά παυσίπονα, σε περίπτωση πόνου.
• Ορμόνες (GnRHa agonist) που συχνά δημιουργούν μείωση των ινομυωμάτων.  Ορμόνες χορηγούνται,όταν χρειάζεται και πριν τη χειρουργική αφαίρεση για να μειωθεί το μέγεθος των ινομυωμάτων και να είναι πιο ανώδυνο το χειρουργείο .

Η χειρουργική θεραπεία δίνει την οριστική λύση.
Τα ινομυώματα αφαιρούνται χειρουργικά όταν είναι μεγάλα (μεγαλύτερα από 5 cm) και συμπιέζουν κύστη ή ορθό. Όταν υπάρχει αιμορραγία και αναιμία ή όταν είναι αιτία υπογονιμότητας.
Περιλαμβάνει:

• Ινομυοματεκτομή. Αφαιρείτε το ή τα ινομυώματα χωρίς να πειραχτεί υγιής ιστός της μήτρας. Η ινομυοματεκτομή μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά ή υστεροσκοπικά . Αυτό το καθορίζει, το μέγεθος, ο τύπος και η θέση του ινομυώματος. Σε ινομυωματώδη μήτρα, (μήτρα με πολλούς πυρήνες ινομυωμάτων) υπάρχει περίπτωση, μετά από καιρό να αναπτυχθούν ξανά ινομυώματα.
• Υστερεκτομή. Σπάνια αφαιρείται ολόκληρη η μήτρα. Η θεραπεία είναι ριζική. Υστερεκτομή γίνεται σε γυναίκες που δεν μπορούν πλέον να τεκνοποιήσουν, τα συμπτώματα είναι πολύ βαριά και η μήτρα είναι ινομυωματώδης με πολύ λίγο μυικό ιστό.

Πάντα θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ της ασθενούς και γιατρού για την καλύτερη θεραπεία.

Δείτε εδώ Λαπαροσκοπική Αφαίρεση ινομυώματος