Σύμφηση ή σύμμηση χειλέων του αιδοίου

Σύμφηση ή σύμμηση χειλέων του αιδοίου σε μωρά, νεογνά και μικρά κορίτσια είναι όταν τα εσωτερικά χείλη του αιδοίου, γύρω από τον κόλπο είναι κολλημένα μεταξύ τους στη μέση γραμμή. Είναι μια συχνή πάθηση τη παιδικής ηλικίας καθώς επηρεάζει το 2-5% των κοριτσιών, η οποία όμως δεν πρέπει να μας ανησυχεί.

Ποιες ηλικίες αφορά;

Η σύμφηση (σύμμηση) χειλέων αιδοίου δεν είναι παρούσα από τη γέννηση. Μπορεί να εκδηλωθεί από την ηλικία των 3 μηνών έως και των 6 ετών. Συνήθως τη συναντούμε στα πρώτα 2 έτη της ζωής των κοριτσιών. Σπάνια την βλέπουμε σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας καθώς τα οιστρογόνα,  σε αυτήν την φάση της ζωής τους αυξάνουν, προκαλώντας αποκόλληση των χειλέων.

Πως εκδηλώνεται η σύμμηση χειλεών αιδοίου;

Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι τα χείλη του αιδίου είναι ενωμένα μεταξύ τους, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποια άλλη ενόχληση. Συνήθως υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα μεταξύ τους, που επιτρέπει τη διέλευση των ούρων.

Γιατί δημιουργείται;

Η ακριβής αιτία της σύμμησης είναι άγνωστη, αλλά φαίνεται η ανάπτυξη της να σχετίζεται με φλεγμονές και μολύνσεις της περιοχής π.χ αιδιοκολπίτιδα ή με κάποιο τραυματισμό της περιοχής π.χ κατά την ιππασία, ποδηλασία κ.α. Πιο συγκεκριμένα, οι φλεγμονές του κόλπου κάνουν τα χείλη κολλώδη και οδηγούν στη σταδιακή, μεταξύ τους συγκόλληση. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την απουσία οιστρογόνων σε αυτήν την ηλικία, αυξάνει την πιθανότητα μόνιμης συνένωσής τους.

Μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές;

Η Σύμφηση ή σύμμηση χειλέων του αιδοίου είναι μια προσωρινή κατάσταση λόγω έλλειψης οιστρογόνων. Σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί μελλοντικά προβλήματα στην σεξουαλική ζωή και την αναπαραγωγική ικανότητα του κοριτσιού.

Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση;

Με την πάροδο του χρόνου, τα χείλη διαχωρίζονται φυσιολογικά από μόνα τους.  Η διαδικασία διαχωρισμού τους, η οποία συνήθως ολοκληρώνεται πριν την πρώτη περίοδο του κοριτσιού, είναι αργή, ανώδυνη και δεν γίνεται αντιληπτή από το κορίτσι. Για αυτόν τον λόγο, συστήνουμε παρακολούθηση του κοριτσιού και δεν επεμβαίνουμε, εκτός και αν παρουσιάζονται προβλήματα όπως πόνος, δυσκολία ούρησης, ακράτεια, συχνές ουρολοιμώξεις ή ακόμη και λοιμώξεις των νεφρών. Η θεραπεία που ακολουθούμε σε πρώτη φάση είναι η τοπική εφαρμογή κρέμας που περιέχει οιστρογόνα. Εάν η τοπική θεραπεία μετά από πολλούς μήνες φανεί αναποτελεσματική, προχωρούμε σε χειρουργική θεραπεία. Η χειρουργική αντιμετώπιση δεν είναι επώδυνη αλλά ιδιαίτερα στρεσσογόνος για το κορίτσι. Ενώ υπάρχει πάντα  η πιθανότητα επανένωσης των χειλέων. Δεν υπάρχει λόγος, λοιπόν, να υποβάλλουμε το κορίτσι σε αυτήν την διαδικασία, εφόσον η σύμμηση δεν δημιουργεί προβλήματα.

Συνεπώς, η σωστή αντιμετώπιση είναι η μη παρέμβαση και η παρακολούθηση.